- өрт
- … 2. ауыс. Жанып тұрған, өткір, өжет (адам). Өзі де ө р т еді, өрттігінен кетті ғой (Қ.Қазиев, Иманжапырақ, 67). Өрт үстіне май құйды. Бір нәрсені өршітті, асқындыра түсті. Бұған ө р т ү с т і н е м а й қ ұ й ғ а н д а й айтыст а р т ы с т ы ң ө р ш і п ке т ке н і ұ н а д ы (Ә.Нұрпейісов. Соңғы., 348).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.